Arboridia kakogawana

On: Willow Location: Lincoln City Site: Banana Park
Mick Talbot from Lincoln (U.K.), EnglandWikimedia · CC BY 2.0

📋 Arboridia kakogawana

📋 Zasięg występowania

Arboridia kakogawana (Matsumura) jest owadem z rodziny skoczkowatych (Cicadellidae). Występuje on na Dalekim Wschodzie (Chiny, Japonia, Korea, azjatycka część Rosji). W Europie został wykryty na południu europejskiej części Rosji (1999 r.), na Ukrainie (2014 r.), w Rumunii (2018 r.), Bułgarii (2019 r.) i Serbii (2021 r.).

📋 Opis morfologiczny

Osobniki dorosłe szkodnika mają ciało długości 2,6–3,1 mm. Zabarwienie ich ciała jest jasnożółte, z brązowymi lub pomarańczowymi plamami na pierwszej parze skrzydeł, natomiast na tarczce znajduje się para czarnych plam.

Nimfy są mniejsze od owadów dorosłych, o podobnym zabarwieniu i posiadają zawiązki skrzydeł.

🔄 Sposoby rozprzestrzeniania

Dorosłe owady mogą wykonywać przeloty na niewielki dystans. Na większe odległości szkodnik może rozprzestrzeniać się z roślinami do sadzenia gatunków żywicielskich oraz nieokorowanym drewnem różnych drzew liściastych (nieżywicielskich), gdyż w szczelinach kory mogą zimować osobniki dorosłe szkodnika.

📋 Status fitosanitarny

W Unii Europejskiej, a tym samym w Polsce gatunek Arboridia kakagawana nie podlega obowiązkowi zwalczania (nie jest to agrofag kwarantannowy w Unii).

🔬 Morfologia i cykl życiowy

Dorosłe piewiki drobne, smukłe, długości 2,8-3,5 mm. Ubarwienie żółtawe do zielonkawożółtego, z charakterystycznymi czerwonymi lub pomarańczowymi paskami na tułowiu. Skrzydła przednie przezroczyste z bladymi żyłkami.

Nimfy przechodzą 5 stadiów. Podobne do dorosłych, ale bezskrzydłe, kremowobiałe do jasnozielonych.

Jaja bardzo małe, wydłużone, składane w naskórek liści – niewidoczne bez powiększenia.

Cykl życiowy:

  • 3-4 pokolenia rocznie w klimacie japońskim
  • Zimują dorosłe samice w opadłych liściach i ściółce
  • Aktywność od wiosny (rozwijanie pąków) do jesieni
  • Szczyt populacji: lipiec-sierpień

🌿 Rośliny żywicielskie

Główny żywiciel:

  • Vitis viniferawinorośl właściwa
  • Vitis labrusca – winorośl amerykańska
  • Mieszańce winorośli

Żywiciele alternatywni:

  • Parthenocissus spp. – winobluszcze (w tym P. quinquefolia, P. tricuspidata)
  • Ampelopsis spp.
  • Inne pnącza z rodziny winoroślowatych

Głównie związany z winoroślami i pnączami z rodziny Vitaceae.

⚠️ Objawy i szkody

Uszkodzenia bezpośrednie:

  • Charakterystyczne białe plamki na liściach (miejsca nakłuć żerowych)
  • Przy silnym żerowaniu – zbielenie całych liści
  • Nekroza i przedwczesne opadanie liści
  • Osłabienie fotosyntezy i dojrzewania winogron

Uszkodzenia pośrednie:

  • Spadlinka – wydzieliny pokrywające jagody i liście
  • Rozwój grzybów sadzakowych na spadlince
  • Obniżona jakość wina z porażonych krzewów

💰 Znaczenie ekonomiczne

Poważny szkodnik winorośli w Azji Wschodniej i niektórych regionach Europy.

Wpływ ekonomiczny:

  • Redukcja plonu przez osłabienie fotosyntezy
  • Obniżona zawartość cukrów w winogronach
  • Jakość winogron deserowych: nieakceptowalne plamki i spadlinka
  • Koszty ochrony chemicznej

Ekspansja w Europie: Gatunek już obecny w południowej i wschodniej Europie (Włochy, Węgry, Bułgaria, Rumunia, Mołdawia, Ukraina, Rosja) – potencjał dalszej ekspansji na północ.

🌍 Rozprzestrzenienie geograficzne

Zasięg rodzimy: Azja Wschodnia

  • Japonia (Honsiu, Kiusiu)
  • Korea Południowa i Północna
  • Chiny (Xinjiang i inne regiony)

Zasięg inwazyjny – Europa:

  • Włochy, Węgry, Bułgaria, Rumunia
  • Mołdawia, Serbia, Ukraina
  • Rosja (regiony południowe i Daleki Wschód)

Pierwszy raport europejski: Włochy, lata 80. XX wieku. Ekspansja trwa.

🛡️ Metody zwalczania

Zwalczanie chemiczne:

  • Pyretroidy, neonikotnoidy
  • Spirotetramat, flonikamid (nowe substancje)
  • Timing: przed szczytem populacji (czerwiec-lipiec)

Metody agrotechniczne:

  • Usuwanie ściółki jesienią (zmniejsza zimujące samice)
  • Zarządzanie zielenią i przewiewem w winnicy
  • Eliminacja dzikich żywicieli w pobliżu winnic

Kontrola biologiczna: Drapieżne pluskwiaki (Anthocoridae), parazytoidy jaj (Mymaridae) – w badaniach.

🔍 Metody wykrywania i identyfikacji

Monitoring:

  • Żółte tablice lepowe – odławiają latające dorosłe
  • Strząsanie liści nad białym materiałem
  • Wizualna inspekcja spodniej strony liści

Identyfikacja:

  • Wymaga specjalisty od piewików (Cicadellidae)
  • Kluczowe cechy: ubarwienie, budowa genitaliów samców
  • Metody molekularne dla potwierdzenia

Objawy: Białe plamki na liściach winorośli + obecność drobnych skaczących owadów.

📋 Status kwarantannowy

Lista EPPO: Wcześniej Alert List – obecnie monitorowany.

Status w UE: Obecny w części krajów członkowskich, nie objęty regulacją ogólnoeuropejską, ale może podlegać przepisom krajowym.

Zalecane środki:

  • Sadzonki winorośli z regionów występowania – inspekcja fitosanitarna
  • Monitoring winnic w Polsce pod kątem nowych zasiedleń
  • Raportowanie wykryć do służb fitosanitarnych

Dla Polski: Polska produkcja winiarska rośnie – warto monitorować potencjalne wtargnięcie tego szkodnika, szczególnie że już występuje w sąsiednich krajach (Węgry).