📋 Zasięg występowania
Gatunek występuje naturalnie we wschodniej Azji (Korea Południowa, północno-wschodnie Chiny, dalekowschodnia część Rosji, Japonia). Został zawleczony w rejony wschodniej Syberii oraz do europejskiej części Rosji, gdzie jest obecny w rejonie Moskwy i Petersburga. Na nowo zasiedlonych obszarach Syberii stał się bardzo groźnym szkodnikiem jodły.
🔬 Morfologia
Larwy są łukowato zgięte, beznogie, białawe, długości ok. 2 mm. Poczwarki są białawe, długości ok. 3 mm. Dorosłe chrząszcze dorastają do ok. 2,5-3,5 mm, są krępej budowy ciała typowej dla korników, barwy brązowej.
🌱 Rośliny żywicielskie
Na obszarze naturalnego występowania rozwija się na różnych gatunkach jodły (Abies spp.), głównie: A. nephrolepis, A. holophylla, A. mariesii, A. firma oraz A. sachalinensis. W Rosji stwierdzono występowanie szkodnika na A. sibirica i A. balsamea. Występuje również na sośnie (Pinus spp., włączając P. koraiensis), modrzewiu (Larix spp.), choinie (Tsuga spp.) oraz świerkach (Picea abies i P. ajanensis). Nie jest znane zachowanie się tego kornika wobec drzew występujących naturalnie w Europie.
⚠️ Objawy występowania i szkodliwość
Wpływ szkodnika na drzewostany nowo zasiedlonych obszarów Europy nie jest dobrze poznany. Na obszarze naturalnego występowania atakuje drzewa żywe i osłabione oraz świeżo powalone. Może występować nie tylko w lasach, ale również w parkach miejskich i ogrodach.
W początkowej fazie zasiedlenia, na drzewach nie ma widocznych objawów występowania szkodnika. Następnie obserwuje się gęste pokrycie powierzchni pni kroplami i strużkami żywicy wyciekającej z otworów wylotowych dorosłych chrząszczy. Korony pozostają zdrowe. W miarę upływu czasu osłabione drzewa zamierają, ich korony żółkną i usychają.
Pojedyncze żerowisko kornika składa się z 2-3 chodników macierzystych długości do ok. 8 cm, przebiegających horyzontalnie na stojącym drzewie. Chodniki larwalne ułożone są wzdłuż pnia, osiągają długość ok. 7 cm. Kornik jest prawdopodobnym wektorem grzybów z rodzaju Ophiostoma. Występowaniu szkodnika często towarzyszą objawy infekcji powodowanych przez tego patogena: przebarwienia drewna i nekrozy wiązek przewodzących.
🔄 Sposoby rozprzestrzeniania
Szkodnik może rozprzestrzeniać się naturalnie na niewielkie odległości poprzez przeloty dorosłych chrząszczy, aczkolwiek brak jest dokładnych danych na ten temat. Gatunek jest rozwlekany również wraz z przesyłkami zasiedlonego materiału: roślin i ich części, kory i drewna iglastego (w szczególności nieokorowanego) oraz wyrobów drewnianych.
📋 Wymagania fitosanitarne
W Unii Europejskiej, a tym samym w Polsce gatunek Polygraphus proximus podlega obowiązkowi zwalczania (jest to agrofag kwarantannowy w Unii).