Thrips palmi

Thrips palmi, lab specimens, Florida, USA
Florida Division of Plant Industry Archive, Florida Department of Agriculture and Consumer Services,Wikimedia · CC BY 3.0 us

📋 Wprowadzenie

Thrips palmi (wciornastek palmowy) jest wciornastkiem z rodziny Thripidae, stanowiącym zagrożenie dla roślin uprawianych w szklarniach.

📋 Zasięg występowania

Thrips palmi występuje w strefie klimatu tropikalnego w Azji, kilku krajach afrykańskich, USA (Floryda i Hawaje), Meksyku, Ameryce Środkowej i wyspach na Morzu Karaibskim, Ameryce Południowej (Brazylia, Gujana, Gujana Francuska, Kolumbia i Surinam), a także Australii i Oceanii. W Europie szkodnik był notowany w szklarniach w Niderlandach, Portugalii i Wielkiej Brytanii, lecz jego ogniska zostały wyniszczone. Był on notowany na kwiatach ciętych storczyków importowanych do Polski, lecz nie stwierdzono jego występowania na roślinach uprawianych w naszym kraju.

🔬 Morfologia

Larwy i osobniki dorosłe szkodnika są jasnożółte z ciemniejszymi szczecinkami, długości około 1 mm w przypadku larw i około 1,3 mm w przypadku osobników dorosłych. Podobnie jak u innych wciornastków, osobniki dorosłe posiadają dwie pary skrzydeł pokryte szczecinami. Identyfikacja morfologiczna jest możliwa na podstawie cech morfologicznych utrwalonych w 60% etanolu, a następnie spreparowanych osobników dorosłych, pod dużym powiększeniem mikroskopu. Wszystkie stadia rozwojowe można zidentyfikować przy użyciu metod molekularnych.

📉 Szkodliwość

Postaci dorosłe oraz larwy mogą występować na wszystkich nadziemnych częściach roślin. Podczas żerowania nakłuwają one tkankę roślinną odżywiając się sokiem komórkowym. W konsekwencji, w tkance powstają wypełnione powietrzem puste przestrzenie, widoczne na powierzchni organów roślinnych w postaci srebrzystych punktów. Punkty te łączą się w większe srebrzące się plamki na powierzchni liści, szczególnie wzdłuż nerwów – głównego i bocznych.

Silnie porażone rośliny charakteryzują się srebrzeniem lub brązowieniem i karłowaceniem liści, zahamowaniem wzrostu wierzchołków pędu, deformacją owoców, które pokrywają się skorkowaciałymi bliznami. W kwiatach mogą pojawiać się nekrotyczne plamy, które nie zawsze są widoczne.

Szkodnik wywołuje znaczne straty zwłaszcza w uprawach warzyw dyniowatych (melony, ogórki) i psiankowatych (oberżyna, papryka), obniżając plon i jakość owoców. Przykładowo na Martynice straty w produkcji oberżyny dochodziły do 90%.

🔄 Rozprzestrzenianie

Owady mogą rozprzestrzeniać się w sposób naturalny na niewielką odległość. Na większy dystans szkodnik może być przenoszony głównie wraz z materiałem szkółkarskim roślin żywicielskich, kwiatami ciętymi i owocami oraz na opakowaniach.

📋 Status fitosanitarny

W Unii Europejskiej, a tym samym w Polsce, Thrips palmi podlega obowiązkowi zwalczania (jest to agrofag kwarantannowy w Unii).

🔬 Morfologia

Dorosła samica: długość około 1,3 mm. Ciało jasnożółte z czarnymi szczecinkami. Skrzydła obecne, wąskie, strzępkowate.

Cechy diagnostyczne odróżniające od podobnych gatunków (np. Thrips flavus):

  • 4 boczne szczecinki na II tergicie odwłoka
  • Szczecinki wewnątrzoczkowe (interocelarne) położone na zewnątrz trójkąta oczkowego

Samiec: nieco mniejszy, jaśniejszy.

Larwy: bezskrzydłe, żółtawe, podobne do dorosłych.

🔄 Cykl życiowy

Rozwój bardzo szybki w ciepłych warunkach.

Czas rozwoju: przy 25°C cykl od jaja do jaja trwa zaledwie 17,5 dnia.

Liczba pokoleń: w optymalnych warunkach (25–30°C, Tajwan) około 25–26 pokoleń rocznie.

Płodność: wysoka – średnio 59,6 jaja/samicę (3,8 jaja dziennie) przy optymalnej temperaturze.

Rozmnażanie: partenogeneza arrenotokiczna (niezapłodnione jaja rozwijają się w samce).

Stadia rozwojowe: jajo → 2 stadia larwalne → przedpoczwarka → poczwarka → dorosły.

🌿 Rośliny żywicielskie

Gatunek polifagiczny – atakuje ponad 100 gatunków roślin:

Warzywa (główne żywiciele):

  • Dyniowate: ogórek, melon, arbuz, dynia, cukinia
  • Psiankowate: oberżyna (główny żywiciel), pomidor, papryka

Rośliny strączkowe: fasola, groch, soja, cowpea

Rośliny ozdobne: chryzantema, storczyki, cyklamen – częste przechwycenia w handlu

Uprawy polne: bawełna, sezam, tytoń, słonecznik

Momordica charantia (gorzka dynia) – częsty żywiciel w przechwyceniach importowych.

⚠️ Objawy i szkody

Uszkodzenia pokarmowe:

  • Srebrzyste blizny pokarmowe na powierzchni liści, szczególnie wzdłuż nerwu głównego i bocznych
  • Silnie uszkodzone rośliny wykazują srebrzysty lub brązowy wygląd liści
  • Zahamowanie wzrostu liści i wierzchołków pędów
  • Blizny i deformacje owoców – obniżenie wartości handlowej

Przenoszenie wirusów: Thrips palmi jest wektorem kilku tospowirusów:

  • Watermelon silvery mottle virus (WSMoV)
  • Calla lily chlorotic spot virus (CCSV)
  • Groundnut bud necrosis virus (GBNV)

💰 Straty ekonomiczne

Karaiby – dramatyczny przykład:

  • Gwadelupa: eksport oberżyny spadł z 5000 ton (1985) do 1600 ton (1986) – redukcja o 68%
  • Martynika: 37% upraw warzywnych i 90% upraw oberżyny uszkodzonych

Japonia: znaczące straty w produkcji ozdobnych pod osłonami.

Gatunek stanowi poważne zagrożenie zarówno w uprawach polowych, jak i szklarniowych, szczególnie w klimacie ciepłym i umiarkowanie ciepłym.

🌍 Rozmieszczenie i historia inwazji

Pochodzenie: południowo-wschodnia Azja – gatunek opisany z Sumatry (Indonezja) w 1925 r.

Ekspansja:

  • Rozprzestrzenienie na zachód do Sudanu i na północ do Tajwanu
  • 1978: pojawienie się masowych gradacji w Japonii
  • 1985: introdukcja na Karaiby (Gwadelupa, Martynika) – początek ekspansji w Ameryce
  • Obecnie obecny w Ameryce Środkowej i Południowej, Afryce, Oceanii

Europa: kilka ograniczonych ognisk w regionie EPPO, które zostały zeradykowane. Liczne przechwycenia w imporcie roślin ozdobnych, oberżyny i Momordica charantia.

🛡️ Metody zwalczania

Wyzwania: zwalczanie chemiczne utrudnione przez ukryty tryb życia (wewnątrz kwiatów, w zawinięciach liści) oraz narastającą oporność na insektycydy.

Integrowana ochrona (IPM): najskuteczniejsze podejście łączy profilaktykę, selektywne insektycydy i zwalczanie biologiczne.

Zwalczanie biologiczne:

  • Orius spp. (dziubałkowate) – skuteczne drapieżniki wciornastków
  • Amblyseius spp. (roztocze drapieżne z rodziny Phytoseiidae)
  • Grzyby entomopatogenne: Beauveria bassiana, Metarhizium anisopliae

Zwalczanie chemiczne:

  • Spinosad – pochodna naturalnych metabolitów bakteryjnych
  • Cyantraniliprol – antranilowe diamidy
  • Rotacja substancji czynnych dla zarządzania opornością

🔍 Metody wykrywania i monitoringu

Inspekcja wizualna: kontrola charakterystycznych objawów pokarmowych – srebrzystych blizn na liściach.

Pułapki: niebieskie lub białe pułapki lepowe – skuteczne w monitorowaniu populacji.

Lejki Berlesego: umieszczenie materiału roślinnego w lejku z podświetleniem dla ekstrakcji wciornastków.

Identyfikacja: wymaga badania mikroskopowego przez specjalistę. Kluczowe cechy: szczecinki na tergitach odwłoka, położenie szczecinek wewnątrzoczkowych. Dostępne także metody molekularne.

📋 Status kwarantannowy

EPPO: lista A1 – organizm kwarantannowy, nieobecny w większości regionu.

UE: organizm kwarantannowy załącznika II A.

Kilka ognisk w regionie EPPO zostało zeradykowanych. Liczne przechwycenia na granicy – najczęściej przy imporcie roślin ozdobnych i warzyw z regionów tropikalnych.

📷 Galeria

Openverse
Openverse · CC

Openverse
Openverse · CC

Openverse
Openverse · CC