📋 Anthonomus signatus
📋 Zasięg występowania
Szkodnik jak dotąd był notowany tylko w Ameryce Północnej (Kanada, USA).
📋 Opis morfologiczny
Larwy są białe, a następnie przyjmują szare zabarwienie, beznogie, łukowato zgięte z ciemniejszą głową.
Dorosły chrząszcz dorasta do długości 2,5 mm i ma barwę od czerwonobrązowej do czarnej z ciemną plamą na każdej z pokryw, choć plam tych niekiedy brak. Posiada on dobrze rozwinięty ryjek, typowy dla chrząszczy ryjkowcowatych. Identyfikacja i odróżnienie od krajowych gatunków kwieciaków (rodzaj Anthonomus) możliwa jest tylko na podstawie szczegółowej analizy morfologii dorosłych chrząszczy przez specjalistę.
🔄 Sposoby rozprzestrzeniania
W sposób naturalny chrząszcze mogą rozprzestrzeniać się na niewielki dystans. Na większą odległość mogą one być przenoszone wraz z roślinami gatunków żywicielskich, zwłaszcza truskawki i maliny. Pąki z larwami i chrząszczami mogą sporadycznie znaleźć się w przesyłkach owoców.
📋 Status fitosanitarny
W Unii Europejskiej, a tym samym w Polsce Anthonomus signatus podlega obowiązkowi zwalczania (jest to agrofag kwarantannowy w Unii).
🔍 Metody wykrywania
Do wykrywania stosuje się: pułapki. Szczegółowe protokoły diagnostyczne dostępne są w standardach EPPO (PM7).
📷 Galeria
🔬 Morfologia i cykl życiowy
Dorosłe chrząszcze są niewielkie – około 2,5 mm długości. Ubarwienie zmienne od czerwonobrązowego do czarnego, z charakterystyczną dużą ciemną plamą na każdym pokrywie skrzydłowym, choć plamy mogą być nieobecne u niektórych osobników.
Larwy przechodzą 3 stadia – początkowo szklisto-białe, później szarawe. Szerokość torebki głowowej: L1=0,27 mm, L2=0,38 mm, L3=0,51 mm. Beznożne, rozwijają się wewnątrz odciętych pąków.
Poczwarka żółtawobiała, 2-3 mm × 1-2 mm, formuje się w resztkach pąka.
Cykl roczny:
- Jaja wykluwają się po 6-14 dniach
- Żerowanie larw trwa 3-4 tygodnie wewnątrz odciętych pąków
- Przepoczwarczenie w resztkach pąka, dorosłe wychodzą po 5-8 dniach
- Żerowanie na kwiatach przez kilka tygodni przed wejściem w diapauzę (koniec lipca-sierpień)
- Zimowanie jako dorosłe u podstawy krzaków truskawek i w ściółce pobliskich lasów
Szczytowa aktywność dorosłych: koniec maja, drugi szczyt w połowie sierpnia.
🌿 Rośliny żywicielskie
Główne żywiciele:
- Fragaria × ananassa – truskawka uprawna (najważniejszy żywiciel)
- Fragaria vesca – poziomka pospolita
- Fragaria virginiana – poziomka wirgińska
Żywiciele drugorzędni:
- Rubus fruticosus – jeżyna
- Rubus idaeus – malina właściwa
- Rubus occidentalis – malina czarna
- Vaccinium spp. – borówki
Żywiciele sporadyczni: Cercis canadensis (judaszowiec), Potentilla canadensis (pięciornik).
⚠️ Objawy i szkody
Charakterystyczne objawy:
- Częściowo odcięte pąki zwisające z roślin – najbardziej typowy objaw
- Odcięte pąki leżące na ziemi wokół krzaków
- Widoczne otwory w pąkach od składania jaj
Mechanizm uszkadzania: Samica wygryza otwór do składania jaj, następnie obgryza szypułkę poniżej pąka (charakterystyczne „obrączkowanie”), co powoduje więdnięcie i opadanie pąka. Co istotne – nawet gnijący odcięty pąk dostarcza wystarczająco dużo pokarmu dla pełnego rozwoju larwy.
Uwaga: Tylko około 7% pierwotnych pąków kwiatowych jest atakowanych – większość uszkodzeń dotyczy pąków drugorzędnych.
💰 Znaczenie ekonomiczne
Dane historyczne: Na początku XX wieku w New Jersey straty 75% nie były niczym niezwykłym, szkodnik niszczył całkowicie produkcję truskawek na znacznych obszarach.
Współczesne oceny:
- Badania ze stanu Nowy Jork: redukcja plonu od 50 do 100%
- Odmiany wczesne są bardziej wrażliwe niż późne
- Rośliny wigoryczne (40+ pąków/roślinę) lepiej kompensują straty
Próg ekonomiczny: Tradycyjny próg 2 odciętych pąków na metr rzędu jest kwestionowany przez nowsze badania – plon przy zbiorze był podobny do rzędów niezasiedlonych, co sugeruje mechanizmy kompensacyjne roślin.
🌍 Rozprzestrzenienie geograficzne
Zasięg rodzimy: Endemit Ameryki Północnej – nie występuje naturalnie nigdzie indziej na świecie.
Obecne występowanie:
- USA: Wszystkie stany na wschód od Missisipi oraz niektóre stany zachodnie między Missisipi a Górami Skalistymi
- Kanada: Wszystkie prowincje z wyjątkiem Yukon, Terytoriów Północno-Zachodnich i Nunavut
Ryzyko dla Europy: Analiza krzywych rozwojowych w funkcji temperatury wskazuje na temperaturę bazową poniżej 10°C – typową dla gatunków północnoeuropejskich. Oznacza to potencjalne zagrożenie dla całej Europy, szczególnie krajów północnych. Gatunek prawdopodobnie byłby co najmniej tak ważnym szkodnikiem jak rodzimy kwieciak malinowiec (A. rubi).
🛡️ Metody zwalczania
Zwalczanie chemiczne (zalecenia dla wschodniego USA, 2023):
- Bifentryna – syntetyczny pyretroid
- Fenpropateryna – pyretroid
- Karbaryl – karbaminian
Zabiegi skierowane przeciw dorosłym chrząszczom.
Strategia strefowa: Badania wykazały, że opryskiwanie tylko rzędów brzegowych (do 12 m od granic pola) zapewnia skuteczną ochronę – nie trzeba traktować całej plantacji.
Kontekst historyczny: DDT i dieldryna zapewniały dobrą kontrolę do czasu wycofania, co spowodowało odrodzenie populacji szczególnie w Michigan.
Odporność odmian: Odmiany późne i wigoryczne są mniej podatne na straty ekonomiczne.
🔍 Metody wykrywania i identyfikacji
Techniki pobierania próbek:
- Zbieranie opadłych pąków + ekstrakcja Berlesego (monitoring wylęgania)
- Strząsanie roślin nad płóciennymi siatkami
- Tablice lepowe do śledzenia ruchu dorosłych
- Czerpiakowanie i otrząsanie do pojemników
- Pobieranie próbek aspiratorem próżniowym
- Ocena uszkodzeń: liczenie odciętych pąków na metr rzędu
Modelowanie predykcyjne: Istnieje model oparty na sumie temperatur efektywnych (stopniodni) do prognozowania liczebności populacji.
Identyfikacja: Morfologiczna z użyciem kluczy taksonomicznych dla ryjkowców Ameryki Północnej, potwierdzenie molekularne przy wątpliwościach.
📋 Status kwarantannowy
Klasyfikacja EPPO: Lista A1 – organizm zalecany do regulacji kwarantannowej.
Status UE: Kwarantannowy organizm szkodliwy A1 (Załącznik II A).
Wymagania fitosanitarne: Dla sadzonek truskawek, róż, malin i borówek z krajów występowania szkodnika:
- Pochodzenie z obszarów wolnych od szkodnika
- Certyfikacja wolności od szkodnika potwierdzona inspekcjami w sezonie wegetacyjnym
Drogi rozprzestrzeniania: Dorosłe latają na krótkie dystanse. Międzynarodowe rozprzestrzenianie głównie przez materiał rozmnożeniowy truskawek i malin, sporadycznie w przesyłkach świeżych owoców zawierających zarażone odcięte pąki lub larwy.
